Materiały grafitowe (węglowe), również wzmacniane włóknami węglowymi (C/C, CFC) są szeroko stosowane przy produkcji szkła opakowaniowego, płaskiego, kwarcowego, laboratoryjnego i włókna szklanego, jako części mające bezpośredni kontakt z gorącym szkłem np. części grafitowe automatów szklarskich.
Popularność tworzyw węglowych wynika z ich unikalnych właściwości w kontakcie z gorącym szkłem:
- znacznie niższa przewodność cieplna w porównaniu do większości metali – mniejsze ryzyko występowania mikropęknięć w miejscu kontaktu z gorącym szkłem,
- doskonała odporność chemiczna zapobiega odbarwianiu szkła w miejscu kontaktu,
- części grafitowe są wyjątkowo odporne na wysokie temperatury i szoki temperaturowe,
- doskonałe właściwości ślizgowe – brak uszkodzeń powierzchni szkła,
- niska nasiąkliwość i słabe przywieranie do gorącego szkła,
- stosunkowo niska rozszerzalność cieplna – stabilność kształtu nawet w wysokich temperaturach,
- wytrzymałość mechaniczna grafitu zwiększa się wraz ze wzrostem temperatury,
- łatwość obróbki dla uzyskania dokładnych tolerancji,
- gatunki izostatycznie prasowane odznaczają się niską porowatością.
Zastosowanie materiałów grafitowych w hutnictwie szkła:
- wkładki grafitowe odbieraków do produkcji szkła opakowaniowego (butelki, słoiki),
- wkładki grafitowe zgarniaczy, form, głowic wydmuchowych, prowadnic sortujących,
- płyty ślizgowe i odstawcze do butelek,
- różne elementy grafitowe linii do produkcji szkła opakowaniowego,
- rolki do przeciągania i odginania włókna szklanego,
- wyłożenia i listwy ochronne wanien szklarskich do topienia i produkcji szkła typu „float”,
- formy grafitowe do produkcji szkła metodą wydmuchiwania.